Kerkasiel afgesloten met een lach

Na 96 dagen is het kerkasiel voor de familie Tamrazyan voorbij. De familie is opgelucht, maar er is ook enige onzekerheid.

De Protestantse Kerk in Den Haag besloot tot beëindiging van de non-stop kerkdienst in de Bethelkapel, nadat regeringspartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie dinsdagavond laat tot overeenstemming kwamen over een nieuw kinderpardon. Kinderen van afgewezen asielzoekers die langer dan vijf jaar in Nederland wonen, maken nu meer kans om hier alsnog te mogen blijven.

Het gezin Tamrazyan zat gespannen voor de televisie toen het nieuws bekend werd gemaakt, vertelt oudste dochter Hayarpi (21). Hoe ze reageerden toen de kogel door de kerk was? ,,Vol ongeloof. We hadden echt zoiets van ‘oké, wat nu?’ Het is namelijk zeker dat hun zaak nogmaals wordt beoordeeld, maar wat de uitkomst is weten ze niet. Dat ze onder de nieuwe regeling vallen hebben de organisatoren wel bevestigd gekregen van diverse Tweede Kamerleden. De familieleden zelf maken echter nog geen concrete plannen. Hayarpi geeft toe dat ze zelfs nog niet heeft nagedacht over wat het eerste is dat ze gaat doen zodra ze de kerk uitstapt. Haar broertje Warduhi (19) wel. ,,Hij is blij dat hij eindelijk weer kan voetballen. We hebben wel goede hoop dat we mogen blijven”, zegt ze.

Afgewezen
Het gezin Tamrazyan, bestaande uit vader, moeder en drie kinderen, kwam negen jaar geleden naar Nederland. Hun asielaanvraag werd na zes jaar afgewezen, waar ze tegen in beroep gingen. Toen de familie dreigde uitgezet te worden, zocht ze onderdak in een kerk in woonplaats Katwijk. Later ontvingen de familieleden kerkasiel in Den Haag. Dat begon op 26 oktober. In buurt- en kerkhuis Bethel werd een non-stopkerkdienst voor de familie gehouden, om de politie en andere overheidsinstellingen buiten de deur te houden. Tijdens een kerkdienst mogen zij namelijk een kerk niet binnengaan, stelt de Wet op het binnentreden.

De allerlaatste dienst in die reeks vond gisteren rond 13.30 uur plaats. Die dienst werd zeer goed bezocht. Een bezoeker had het over aantallen ‘waar de brandweer niet blij van zou worden’. De sfeer was feestelijk, maar volgens hem wel met een randje. ,,Iedereen beseft dat dit niet het eind van het probleem is, maar het begin van een discussie.”

Strenger
Daar is predikant Theo Hettema het mee eens. Hettema, ook de voorzitter van de Algemene Kerkenraad van de protestantse kerk in Den Haag, opende de
24-uurskerkdienst en sloot de laatste dienst af. “We hebben dan ook gebeden voor de mensen die niet zo’n geluk hebben als deze familie. Dat het kinderpardon is uitgebreid is een gul gebaar van de politiek. Maar hierna komt er een nieuwe regeling, die waarschijnlijk strenger wordt. De dienst is misschien afgelopen, maar het gesprek met de overheid hierover gaat door.”

Tijdens de persconferentie die volgde op de laatste dienst waren toch veel lachende gezichten te zien. Hettema sprak samen met PKN-secretaris René de Reuver en Hayarpi over de roerige afgelopen maanden. De dienst duurde 2306 uur, omgerekend rond de 96 dagen. In die tijd meldden zich bijna duizend voorgangers, die op vrijwillige basis naar Den Haag kwamen om een gedeelte van de dienst te leiden. Eerst nog vanuit Nederland, maar later ook van over de landsgrenzen uit onder meer de Verenigde Staten en verschillende Europese landen.

Nachtelijke uren
Hayarpi noemt in het bijzonder de Haagse vrijwilligers, die in het begin de dienst gaande hielden. ,,De nachtelijke uren werden toen vooral ingevuld door mensen uit Den Haag”, zegt ze. ,,Diensten die drie tot vier uur lang doorgingen, van bijvoorbeeld 2.00 uur tot 6.00 uur. Dat was zo bijzonder.’’

Ze uitte verder vooral haar dankbaarheid. ,,Ik wil politici bedanken dat ze een oplossing hebben gevonden. Ik bedank iedereen die heeft meegedaan aan de diensten. Maar ook mensen die thuis een kaarsje voor ons hebben aangestoken of die kaartjes hebben gestuurd.’’

Dank
Ook Hettema is vol dank ,,We hebben heel veel steun en aandacht gekregen. Nationaal en internationaal. Dat hielp ons volhouden.” In de laatste dienst las hij daarom een stuk voor over hoop. ,,We hebben de afgelopen maanden ondervonden dat je die altijd moet behouden.’’

Waar de familie Tamrazyan nu heen gaat is nog niet duidelijk. De familieleden blijven in ieder geval in de kerk totdat bekend wordt dat ze definitief mogen blijven. Over haar verblijf in Den Haag heeft Hayarpi in elk geval alleen maar goede woorden. ,,In de zomer fietsten we vaak met zijn allen van Katwijk naar Den Haag en weer terug”, zegt ze. ,,Dat deden we in de zomer. Dat waren lange tochten, maar zó leuk. Dan stopten we even in het Haagse Bos en gingen we picknicken.”

Hopeloos

De situatie van de familie Tamrazyan leek in eerste instantie hopeloos. Staatssecretaris Mark Harbers (VVD) bleef pleiten voor terugkeer van de familie, ondanks groeiende internationale media-aandacht. Volgens Hayarpi kwam het absolute dieptepunt rond kerst. Harbers zei toen dat de discretionaire bevoegdheid, het laatste redmiddel voor het gezin, niet werd ingezet. ,,Dat was een klap”, vertelt Hayarpi. ,,Kerst was voor ons altijd een feest, maar nu was het vooral heel jammer.’’ Het omslagpunt in de discussie was volgens predikant Hettema de steun van het landelijke CDA. Die partij begon twee weken geleden met een pleidooi voor het versoepelen van de regels rond kinderen in de asielprocedure. Politici van andere partijen reageerden gisteren echter ook verheugd op het nieuws. Zo gaf Jesse Klaver ‘een dik applaus’ aan de kerkdienst. Ook Martijn Balster (Haagse PvdA) was blij. ,,Den Haag heeft op een fantastische manier laten zien waar ze voor staat: vrede en kinderrechten.’’

Bundel gedichten na kerkasiel

Hayarpi Tamrazyan (21) brengt binnenkort haar eigen gedichtenbundel uit. De gedichten van de oudste dochter van het gezin dat tot gisteren kerk-asiel kreeg van buurt- en kerkhuis Bethel, gaan over onder meer het geloof en belevenissen van kinderen in asielzoekerscentra. Hayarpi schreef een gedeelte van de gedichten tijdens het kerkasiel, dat rond de 96 dagen duurde. Een voorproefje staat al op het blog van de vrouw en op de website van Stek Den Haag, een stichting die zwakkeren in de Haagse samenleving wil helpen.

Het kerkasiel van het gezin werd gisteren beëindigd, omdat de kinderen waarschijnlijk vallen onder de aangekondigde verruiming van het kinderpardon.

Bron: AD.nl

Van Edgar Neo naar Neo de Bono

Vandaag is het 7 januari en ben ik jarig. En dat vier ik vanavond op een bijzondere manier en een bijzondere plek. Namelijk als ik voorga tijdens het kerkasiel wat nu in de Bethelkapel plaatsvindt.

Het kerkasiel is een doorlopende kerkdienst, in buurt-en-kerkhuis Bethel (voorheen de Bethelkapel NIET de Bethelkerk!) voor de Armeense familie Tamrazyan. En daar kunnen we veel hulp bij gebruiken.Die doorlopende dienst zorgt ervoor dat de Protestantse Kerk Den Haag kerkasiel verleent aan de familie, die al negen jaar in Nederland woont, twee keer toestemming kreeg van de rechter om hier te blijven en – na het laatste hoger beroep door de Nederlandse staat – toch weg moet. Ook voor het kinderpardon zijn ze afgewezen – ook al wonen de kinderen al langer dan vijf jaar in Nederland.

Het kerkasiel is een pauzeknop waarmee we de familie even rust geven en de politiek uitnodigen om in gesprek te gaan over het lot van Hayarpi en haar broertje en zusje en over het effect van het kinderpardon, wat nu aan slechts 10% van de kinderen toegekend wordt.

Van Edgar Neo naar Neo de Bono
Als het toch over het kinderpardon gaat.. Wellicht krijg ik ook een soort van kinderpardon. Niet zozeer of ik er mag zijn hier maar of ik mag zijn wie ik ben. Met een naam die bij me past of eigenlijk die me door God me op mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella gegeven is.

Een van de belangrijkste dingen is het feit dat het me na jaren van proberen het me eindelijk lijkt te gaan lukken om van mijn door mijn biologische vader gegeven voornaam en achternaam af te komen (mensen die me kennen en/of volgen weten wat daar de achtergrond van is. Lang verhaal kort een zeer vervelende jeugd).

Een nieuw jaar.. nieuwe ronde, nieuwe kansen
Het is nog maar een paar dagen geleden dat we het nieuwe jaar ingeluid hebben. En zoals het altijd met een nieuw jaar gaat, maken we vaak grootse plannen waar meestal niets van terecht komt. We willen het beste bereiken op de beste manier. Maar we vergeten dat de omstandigheden sterk kunnen veranderen. Dan lopen al onze plannen mis.

Persoonlijk moet ik eerlijk bekennen dat alle grootse plannen in mijn leven mislukt zijn. Het beetje succes heb ik vooral te danken aan wat mij toeviel, niet als een lot uit de loterij, maar door een samenhang van omstandigheden en relaties. Het succes kwam als het ware op me af, ik  had het geluk het te herkennen en maakte dankbaar gebruik van het moment.

Van geslaagde ondernemers  die ik spreek hoor ik vaak dat we te weinig rekening houden met wat ons toevalt en dat we meestal te verstandelijk te werk gaan. Zo sprak ik laatst een succesvolle internetondernemer en vroeg hem hoe hij erin geslaagd was een dergelijk onderneming op te zetten. Het antwoord was simpel. Hij hoorde iemand iets delen over diens online frustratie en luisterde met belangstelling. Hij kreeg een ingeving, sprak erover met een collega ondernemer en die werd net zo enthousiast. En samen maakten ze er een daverend succes van.

Ik weet dat succesvolle plannen heel vaak door toeval tot stand komen, maar dan moeten we daarvoor openstaan en ons niet laten beperken door het rationele denken. Ons verstand is op zichzelf niet zaligmakend voor het realiseren van onze plannen. Ons leven is als een ijsberg waarvan we maar 10% kunnen zien, 30% vaag zichtbaar is en 60% zelfs volledig onzichtbaar. De Titanic hield geen rekening met deze onderkant van de ijsberg en ging ten onder.

Grootse plannen, die geen rekening houden met de onzichtbare binnenkant van ons leven, blijken het niet te halen. De zintuiglijke buitenkant van ons leven samen met ons verstandelijk inzicht geven maar een beperkt zicht op de mogelijkheden die het leven ons te bieden heeft.

Onze spirituele kracht blijft zintuiglijk en verstandelijk onzichtbaar maar blijkt wel effectief te werken. Het is het gebied van onze diepste verlangens en verwondering voor nieuwe inzichten dat ons in beweging brengt.

UPDATE
Tijdens het bladeren door mijn digitale archief op zoek naar mijn eigen ‘ijsbergen’ stuitte ik op een interview met mij op Nieuw W!J. Wat op hoofdlijnen verrassend actueel blijkt. Weliswaar woon ik niet meer in de Bethelkapel (maar vanwege mijn betrokkenheid bij Geloven in Moerwijk in een huis in Moerwijk) en is het project ‘Werken aan werk’ met Soco Soco en de Moerwijk Coöperatie nu pas gerealiseerd. Maar toch.. Soms duurt het even voordat je kansen daadwerkelijk kunt benutten ;-)

Ik lees graag je reactie op dit artikel..

“Het leven als geschenk probeer ik met anderen te delen”

“Ik droom van een Nieuw WIJ. Van rijk worden door liefde, in een economie van jij-blij-ik-blij.” Aldus Edgar Neo: een zweverige fantast voor sommigen, een hartelijke realist voor anderen. Wie zijn naam googlet, stuit op typeringen als ‘internetmiljonair’ en ‘duurzaam pionier’. Een gesprek met een markant gemeenschapsdenker en doener.

Als een van de eerste internetadviseurs en -ondernemers verdiende hij miljoenen. Toch ervoer Edgar Neo (37) armoede. “Ik voelde me pas rijk, toen ik m’n vermogen begon te investeren in projecten waar iets duurzaams van uitgaat.” Hij bedacht en begeleidde zo’n honderdvijftig initiatieven voor kwetsbare mensen en natuur. Met Lotsov en 4Credits hielp Neo ism Qredits jongeren met een microkrediet de arbeidsmarkt op. Met The HUB bouwde hij mee aan een fysiek sociaal netwerk voor duurzame ondernemers. En HEARTcore.cc gaf duurzame ondernemers met kansrijke ideeën een financiële injectie.

Ondernemer Edgar kwam door zijn toenemende inspanningen steeds meer bekend te staan als ‘de moderne Franciscus van Assisi’: een imago dat hij waardeerde maar afdeed als waanzin. “In de voetstappen van Franciscus treden? Ik zou dan met al mijn projecten moeten stoppen en mijn kapitaal moeten wegschenken. Haha! Nobel misschien, maar niets voor mij.” Toch was het laatste woord daarover nog niet gezegd.

Oorverdovend harde stilte
Neo’s ambities kostten hem een burn-out, en nog een. “Het regisseren van projecten, met al het bijkomende financiële regelgedoe, begon mij te vermoeien en te irriteren. Maar het geloof in mijn ideaal – geluk geven en door (laten) geven – werd steeds groter. Ik zocht dus naar een manier om vanuit iets kleiners, kleinschaligers aan iets groots te werken.” Na het lezen van managementboek Semco Stijl en een goed gesprek met duurzaam investeerder en ondernemer Eckart Wintzen, besloot Neo al zijn bedrijven uit handen te geven. Het maakte zijn toekomstplan niet bepaald zekerder. Voordat hij z’n leven radicaal zou veranderen, moest hij op ingrijpende wijze met zichzelf geconfronteerd worden.

Eerst werd Neo flink beproefd. “Ik ben een paar keer in de bajes gezet. Waarom? Omdat er, zonder dat ik het wist, iemand met misbruik van mijn persoonsgegevens jarenlang zwartgereden heeft. Ik bleek slachtoffer van identiteitsfraude.” Die ‘woestijnperiode’ in de gevangenis schonk Neo een “spoedcursus leven in gemeenschap: soms moet je zelf eerst afgebroken worden voordat je aan iets nieuws kunt aan bouwen.” Maar wat voor nieuws?

Er was blijkbaar nog een openbaring nodig. In 2010 bezocht Neo met een aantal vrienden van kerkgenootschap Crossroads een Taizéviering in de Kuip in Rotterdam. ‘Bij “geloof” kon ik me nooit veel voorstellen. Hier werd het tastbaar. Het enthousiasme van de Taizégangers, de sfeer, de liederen en hun blije gezichten: het stak mij aan en verwarmde mijn hart! Toen we met duizenden jongeren in dat grote Ahoy tegelijkertijd samen stil werden, ontbrandde er een vonk van – ja, hoe zal ik het noemen? – verlichting in mij. Het kwartje was gevallen; ik wist hoe ik verder moest. God had tot mij gesproken, met een stilte die in mijn ziel oorverdovend hard was binnengekomen.’ Miljonair Edgar Neo schonk zijn hele vermogen aan goede doelen, om mee te beginnen.

Rentmeesters
Hij haalt een boek tevoorschijn: Manager ontmoet monnik, een bundel met brieven tussen Puma-directeur Jochen Zeitz en Benedictijner monnik Anselm Grün. ‘De schrijvers pleiten hier voor een economie van duurzaamheid, voor gelijkere verdeling van de winst, voor een balans tussen persoonlijk gewin en maatschappelijke verantwoordelijkheid. Die waarden hebben m’n ondernemerschap altijd al beïnvloed.’ Is Neo niet ook zelf meer op een monnik gaan lijken? Hij voorziet voornamelijk in zijn levensonderhoud door beloningen in ontvangst te nemen voor diensten die hij meestal kosteloos aanbiedt. Zijn motto: ‘jij blij, ik blij’. ‘Mijn grootste verdienste ligt in de hartelijkheid die ik ontvang voor de hartelijkheid die ik hoop te geven. Het leven als geschenk probeer ik dus met anderen te delen. Dat maakt me hemeltje rijk. Hoe blijer ik anderen kan maken, hoe blijer ik er zelf van word!’

Neo is sceptisch over het ‘nieuwe’ aan discussies en trends met betrekking tot duurzaamheid.‘Eeuwenlang hebben maatschappijen inspiratie gehaald uit spiritueel gedachtegoed over duurzaamheid en rechtvaardigheid. Denk aan de betekenis van het bijbelse woord ‘rentmeesterschap’: werk samen aan het mooier maken van de schepping, en laat haar mooier achter dan dat je haar hebt aangetroffen. Het kloosterleven is op dat ideaal geënt. Gelukkig worden we ons opnieuw bewust van het belang van rentmeesterschap.’

Avondje daten
De ondernemer en monnik in Neo lijken elkaar getroffen te hebben in een Haagse kerk. “Ik woon en werk tegenwoordig vanuit buurt- en kerkhuis ‘Bethel’. Dat woord betekent huis van God. Voor mij is een kerk in principe ook een thuis voor iedereen. Daarom probeer ik met tal van activiteiten de relaties tussen Hagenaars, niet uitsluitend buurtbewoners, te versterken. Laat de kerk een plek zijn waar mensen elkaars talenten ontdekken en delen! Dan kan een kerk gaan leven. Ik vind het mooi als ik met kennis, kunde, contacten en als kerk iemand met een idee verder kan helpen. Bijvoorbeeld met een avondje ‘daten met diepgang’, met een netwerkdag voor bedrijven die maatschappelijk verantwoord willen ondernemen, je kunt een symposium houden over de ‘deeleconomie’, een BuurtLab opzetten, ga zo door.

Een levendige kerk vermeerdert geluk en groeit. Het lijkt me raadzaam dat kerken, met name de krimpende, voortdurend nadenken over hun bestaansrecht. Waar dient een kerk voor, letterlijk en figuurlijk? Wanneer ben je kerk? Alleen maar bij een viering op zondag, of ook op andere momenten?”

Meerwaarde, geen winst
Om Neo’s polsen zwieren twee armbanden. Op het ene, bruine bandje staat duidelijk leesbaar: ‘Vrede en alle goeds’. Is iedere gemeenschap die goedheid en vrede uitdraagt een kerk volgens hem? Of moet er ook iets uitgesproken christelijks gebeuren, zoals een bijbelkring? Hij legt uit: “In Mattheus 18:20 zegt Jezus over kerk: ‘Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden’. Je kunt dus kerk zijn, door God met lofzangen te prijzen. Maar je bent net zo goed kerk als je doet wat Jezus vraagt in Mattheus 25:35 en verder: de hongerige voeden, de dorstige lessen, de vreemdeling opnemen, de naakte kleden, de zieken en gevangenen bezoeken. Want Jezus zei: ‘Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan’’. Het gaat er om dat we ons in elkaars waarde laten, en de vruchten van elkaars waardigheid, van onze talenten, plukken en delen. Dat geldt trouwens ook voor welvarende mensen. De winst van een kerk ligt niet in haar inkomen of materiële rijkdom. Onze meerwaarde ligt in het delen van onze talenten. Het maakt daarbij vanzelfsprekend niet uit of iemand zich moslim, katholiek, homo of anders noemt. De kerk van mijn dromen is als een… Nieuw W!J. Een Nieuw W!J van samen rijk worden door liefde, in een economie van jij-blij-ik-blij.”

Neo meent dat kerken telkens opnieuw moeten nagaan of zij Gods liefde wel tot uitdrukking brengen. Door te vragen om wijsheid van de Heilige Geest, maar ook door de Bijbel er eens op na te slaan: “Leer de bronteksten van de Bijbel begrijpen vanuit de culturele context waarin ze geschreven zijn. Wie dat doet, ontdekt geen verkeerd woord over homoseksuelen of over vrouwelijk leiderschap.”

Propaganda
Op Neo’s tweede armbandje staan de letters WWJD, gericht naar Edgar zelf. Het is een afkorting van ‘What Would Jesus Do’. De tekst werkt als een alarmbel die gaat rinkelen wanneer hij onrechtvaardigheid signaleert. Zoals laatst nog: “De overheid moedigt werklozen aan om als vrijwilliger de handen uit de mouwen te steken. Dat gaat natuurlijk gepaard met de nodige propaganda, want wie vrijwilliger wordt, zou zich ‘nuttig maken voor de participatiesamenleving’. Maar zien we de misleiding niet? Vrijwilligers worden betaald onder het minimumloon! Heeft niet iedereen recht op een basisinkomen?” What would Jesus do, vroeg hij zich af. “Hopelijk kan ik met m’n nieuwe project ‘Werk aan Werk’ binnenkort een grote groep vrijwilligers aan een betaalde baan helpen.

Kerkasiel voor eerlijk Kinderpardon nu in Den Haag

Na Katwijk gaat het Kerkasiel in Den Haag verder. 
De Protestantse Kerk Den Haag laat via Stek Den Haag het volgende weten:

Per vandaag biedt de Protestantse Kerk Den Haag Hayarpi en haar familie Kerkasiel aan. Hiermee volgt ze met liefde de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt in Katwijk op met het bieden van kerkasiel aan het gezin Tamrazyan. Een voortdurende kerkdienst moet de familie rust bieden. Doel is, volgens Theo Hettema, voorzitter van de Algemene Kerkenraad in Den Haag, tijd en ruimte te creëren voor dialoog met de overheid over een dilemma waar volgens Hettema geen kerk voor geplaatst zou moeten worden: kiezen tussen respect voor de overheid en het beschermen van de rechten van een kind. Kortom voor een eerlijk kinderpardon!

Geworteld
Het gezin Tamrazyan, van Armeense afkomst, maar al negen jaar in Nederland wonend, wordt met uitzetting bedreigd. Hoewel verschillende rechters in hun asielzaak een voor hen positief oordeel gaven, besloot de Raad van State uiteindelijk dat het gezin uitgezet kan worden. Een beroep op het Kinderpardon, een regeling bedoeld voor asielkinderen die al langer dan vijf jaar in ons land verblijven, werd afgewezen. Niet verrassend, want bijna elk in Nederland geworteld kind loopt stuk op het Kinderpardon. Na enkele jaren laat de praktijk zien dat met deze regeling maar in minder dan 10% van de gevallen het kinderpardon wordt toegewezen.

Gewetensnood
De Protestantse Kerk Den Haag respecteert de regelgeving en de rechterlijke uitspraken, maar stelt de vraag: ‘Moeten minderjarigen hier het kind van de rekening worden?’ Niemand kan ons vragen de ogen te sluiten voor het leed dat – objectief vastgesteld – deze kinderen wordt aangedaan. Hoe het ook komt dat een asielprocedure lang duurde, de kinderen over wie het gaat hebben nergens schuld aan. Voor hen zijn we er. En wij hebben er vertrouwen in dat uiteindelijk ook onze politici een menselijke oplossing wensen. We willen een humanitaire oplossing voor deze kinderen, en beseffen daarbij dat er nog enkele honderden kinderen in een vergelijkbare situatie zitten.’

Open 
De deuren van de kerk gaan open voor dit gezin. Dat past volgens de kerk bij de openheid en gastvrijheid van kerk, juist bedoeld voor kwetsbare mensen. ‘We doen wat we altijd doen: een kerkdienst, maar dan doorlopend – zoals ook de behoefte om te worden gedragen doorlopend is. Dat doen we om dit gezin te bemoedigen, te laten merken dat we er zijn als kerk, dat er een God is die geen mens laat vallen. We bidden, zingen, zijn stil, branden kaarsen, gaan in gesprek over de geloofsvragen achter deze situatie.’ De kerkdienst vindt plaats in buurt-en-kerkhuis Bethel.

Adempauze
De kerken zoeken naar mogelijkheden voor dialoog met de verantwoordelijke politici. Ze hopen met het verleende kerkasiel ruimte en tijd te creëren om in gezamenlijkheid op zoek te gaan naar uitwegen uit dit dilemma, naar een menselijke oplossing voor deze kinderen en voor al die andere kinderen die in deze situatie zitten.

Wilt u uw steun betuigen aan de Familie Tamrazyan? Dat kan via de website van Geloven in Moerwijk. Deze geloofsgemeenschap olv Pastor & Kerkelijk Pionier Bettelies Westerbeek staat de familie geestelijk bij.

Actuele informatie over het kerkasiel is te vinden op www.protestantsegemeentedenhaag.nl

Wilt u meer weten over hoe Kerkasiel werkt? Kijk dan even op de website: www.kerkasiel.info

Wilt u meer weten over het kinderpardon? Kijk dan op deze website:

Zomerbios #6 vrijdag 24 juni vanaf 19:30 uur — Blossom 070 in Den Haag

Vrijdag 24 juni organiseren Podium 627 en Blossom 070 samen de 6e ZomerBios! Jullie zijn van harte welkom om een bijzondere film te komen kijken in de fijne huiskamerbioscoop van Wijkgebouw Eltheto. Dit keer kijken we de prijswinnende film Birdman. Micheal Keaton speelt in Birdman de uitgerangeerde acteur Riggan Thomson, die een grote comeback probeert te maken. Hij was ooit beroemd als […]

via Zomerbios #6 vrijdag 24 juni vanaf 19:30 uur — Blossom 070 in Den Haag

BethelBoven boekenclub van start. Op 6 maart 1e boekbespreking

Op veler verzoek gaat BethelBoven onder de noemer BethelBovenBoeken met een heuse boekenclub van start. Met dit jaar het thema ‘ik en de wereld’. Samen boeken lezen, van lekkere weglezers tot inspirerende biografieën en verdiepende filosofische werken. Om geïnspireerd door het verhaal hier in een huiskamersetting op een ongedwongen manier over door te praten.

Op 6 maart gaan we met elkaar in gesprek over en aan de hand van het verfilmde boek “Ja” of “Yes Man” van Danny Wallace. Geef hieronder alvast aan of je 6 maart ook naar de boekbespreking komt

Over “Ja” of “Yes Man”
Wie “nee zeggen” typt in de zoekmachine van Google, komt op 557.000 resultaten.
Maar moeten we leren om vaker nee te zeggen of moeten we juist vaker volmondig “ja” zeggen? Hierover willen we een avond over praten aan de hand van het boek Ja! of “Yes Man” van Danny Wallace. Danny Wallace zei te vaak nee. Nee tegen zijn vrienden en nee tegen zichzelf. Hij was net gedumpt door zijn vriendin en zijn leven was saai en doelloos. Maar dat verandert als een mysterieuze man naast hem in de bus drie magische woorden tegen hem zegt: zeg vaker ja.
Danny besluit een half jaar lang alleen nog maar ja te zeggen – ongeacht waarop. In de maanden die volgen wint hij 25.000 pond, wordt hij vredesactivist en lid van een beweging die gelooft dat marsmannetjes de piramides hebben gebouwd, koopt hij een lelijk blauw autootje, veroorzaakt hij een vechtpartij in een kroeg en verliest hij weer 25.000 pond.

Het boek Ja! is online voor €7,67 of als Yes Man als filmeditie in paperback voor €12,00 online via bol.com te koop. In de filmeditie is een extra hoofdstuk van 15 pagina’s toegevoegd waarin Danny Wallace zijn ervaringen op de filmset beschrijft.

Support your local heroes
Uiteraard zijn de boeken ook bij de betere boekhandel als Paagman en Van Stockum verkrijgbaar. De genomen moeite en het noemen van de BethelBoven Boekenclub kan je nog weleens een leuk voordeeltje opleveren ;-)

Wanneer:      Vrijdag 6 maart
Inloop:           19:30  uur
Start avond:  20:00 uur
Waar:            Niet in Bethel. Maar ergens bij iemand thuis in een gezellige huiskamer ;-)

Er zijn nog een paar plekken beschikbaar. Aanmelden kan via bethelboven@gmail.com met als onderwerp ‘Aanmelding BBBoekenclub’
It’s a simple… ;-)

Bethel BuurtBios Vrijdag 13 februari

Voor wie er vanavond niet bij kon zijn krijgt vrijdag 13 februari as een herkansing ;-)
Want dan organiseren Zin in Film en BethelBoven samen weer een BethelBuurtBios. Dit keer staat het veelgeroemde en gedurfde Jagten van regisseur Thomas Vinterberg (oa bekend van Festen) met in de hoofdrol Mads Mikkelsen op het programma. Een film die op geheel eigen wijze laat zien wat er gebeurt als in een gemeenschap irrationaliteit het voor het zeggen krijgt. De dramatisch perfect opgebouwde film beschuldigt niet, maar toont het ontstaan en het aanzwellen tot orkaankracht van massahysterie.

Over BethelBuurtBios
Zin in Film en BethelBoven, dit seizoen voor het eerst, de BethelBuurtBios. Samen kijken we op een groot scherm in een tot gezellige buurtbioscoop omgetoverde kapel. Met na afloop een borrel en een goed gesprek. Over wat we hebben gezien gehoord en gevoeld.

De films worden vertoond in het schitterende verbouwde buurt-en-kerkhuis Bethel, een locatie van STeK, Thomas Schwenckestraat 30 Den Haag.

Wanneer:   Vrijdag 13 februari
Inloop:        19:30 uur
Start film:    20:00 uur
Waar:          Buurt-en-kerkhuis Bethel, Thomas Schwenckestraat 30 Den Haag
(Klik hier voor een routebeschrijving)

Entree is gratis. Een vrijwillige bijdrage in de onkosten wordt op prijs gesteld.
Tip! Neem los geld voor de bar mee ;-)

Buurt-en-kerkhuis Bethel morgen officieel open!

Morgen, zaterdag 31 januari wordt het vernieuwde Buurt-en-kerkhuis Bethel officieel geopend! Van harte welkom om dit vanaf 12.00 uur mee te komen vieren!

Bij een nieuw jaar horen nieuwe dromen en ontmoetingen. Eén van die dromen is alvast uitgekomen: Buurt-en-kerkhuis Bethel is in een fris nieuw jasje gestoken. En dat vieren we graag met jou en met u tijdens onze opening as zaterdag 31 januari

Schuif om 12:00 uur aan bij de BuurtBrunch.
Of neem tussen 13:30 en 15:00 uur een kijkje in het gebouw en doe mee het koor De Buren, de CreaCLub, Het BuurtLab, enz. Er is een topgoochelaar en een accordeonist. Er zijn verhalenvertellers. Kinderen kunnen koekjes bakken in de heerlijk grote keuken, gamen, knutselen, kleuren en een verrassing halen uit de grabbelton. Kortom voor elk wat wils!

Tussen 15:00 en 16:00 uur gaat het officieel van start met een verrassend openingsritueel, opgeluisterd door een muzikaal cabaraet van de Haagse cabaretier Marcel Verreck en gitaris Johan Frauenfelder (van de Regâhs). Om 16:00 uur heffen we samen het glas en praten we met een hapje en een drankje na.

We zien je graag op 31 januari! En daarna natuurlijk ook ;-)
in Buurt-en-kerkhuis Bethel, Thomas Schwenckestraat 28/30, 2563 BZ Den Haag

PS
Wil je mee BuurtBrunchen? Geef je dan even op bij Margriet den Heijer via margrietdh@hotmail.com of 070-3606707

 

 

BethelBoven activiteiten komend jaar ook bij andere ‘Bethels’

Leuk nieuws! BethelBoven is gevraagd om het komende jaar bij andere ‘Bethels’ (Huizen van God) activiteiten voor twintigers en dertigers te helpen organiseren.

Hou deze site in de gaten voor de ‘wat & waar’

Over BethelBoven
BethelBoven is ooit begonnen als huiskamerexperiment met anders kerkzijn (letterlijk) boven Bethel. En is inmiddels uitgegroeid tot een interkerkelijk netwerk van ca 150 Haagse twintigers en dertigers.

Kerst in, rond en boven Bethel Den Haag

Omdat het hier in Bethel rond Kerst zo lekker druk is vieren we met BethelBoven het zaterdag 20 december vanaf 18:30 uur in de vorm van een ‘Pre Christmas Potluck Dinner‘ elders ‘boven. En wel op de Goetlijfstraat 59 te Den Haag. Geef je snel op. Er zijn nog maar een paar plekken beschikbaar.

Aanmelden kan via FB of via onderstaand contactformulier.

Naam(vereist)

E-mail(vereist)

Telefoonnummer

Reactie(vereist)

Verzenden

Δ

Bethel BuurtBios Vrijdag 12 december

Vrijdag 12 december as organiseren Zin in Film en BethelBoven samen weer een BethelBuurtBios. Dit keer staat de film ‘El Sistema’ op het programma.

Over de film ‘El Sistema’
El Sistema is een netwerk van jeugdorkesten, muziekcentra en oefenruimtes in Venezuela die meer dan 250.000 kinderen uit achterstandswijken een instrument leerde bespelen. Drie ervan figureren in deze documentaire. We zien de volharding en het liefdevolle geduld van hun docenten.

Over BethelBuurtBios
Zin in Film en BethelBoven, dit seizoen voor het eerst, de BethelBuurtBios.
Samen kijken we op een groot scherm in een tot gezellige buurtbioscoop omgetoverde kapel. Met na afloop een borrel en een goed gesprek. Over wat we hebben gezien gehoord en gevoeld.

De films worden vertoond in het schitterende verbouwde buurt-en-kerkhuis Bethel, een locatie van STeK, Thomas Schwenckestraat 30 Den Haag.

Wanneer:   Vrijdag 12 december
Inloop:        19:30 uur
Start film:    20:00 uur
Waar:          buurt-en-kerkhuis Bethel, Thomas Schwenckestraat 30 Den Haag
(Klik hier voor een routebeschrijving)

Entree is gratis. Een vrijwillige bijdrage in de onkosten wordt op prijs gesteld.
Tip! Neem los geld voor de bar mee ;-)